طرح ملی الگوی نوین توسعه مشاغل خانگی
طرح ملی الگوی نوین توسعه مشاغل خانگی از جمله طرح‌های حمایتی حوزه اشتغال، ذیل برنامه اشتغال فراگیر است که با نقش آفرینی سازمان تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش آموختگان (جهاددانشگاهی) به عنوان نهاد واسط، تسهیل‌گر و توسعه‌ای در هشت استان کشور (آذربایجان‌غربی، چهارمحال‌و بختیاری، خراسان جنوبی، خراسان رضوی، خراسان شمالی، کردستان، کرمانشاه، لرستان) در حال اجرا می‌باشد ..
پس از انجام مطالعات مقدماتی، بررسی تجارب دیگر کشورها در این حوزه، تجزیه و تحلیل برنامه‌های قبلی اشتغالزایی و شناسایی نقاط ضعف آنها از جمله در نظر نگرفتن مزیت‌های نسبی و رقابتی استان‌ها و مناطق جغرافیایی، نبود برنامه‌های توانمندسازی، آموزش و مشاوره، عدم پیش‌بینی سازوکار فروش محصولات و خدمات و اتصال به بازار جهت پایداری شغل، تصمیمی اتخاذ گردید تا طرح نوین با مرتفع‌سازی این مشکلات و تاکید بر اتصال به بازار عملیاتی شود.
همانطور که در چهارچوب مفهومی برنامه اشتغال فراگیر آمده است علاوه بر توجه به سیاست‌های اقتصاد کلان، به سیاست‌های مرتبط با بخش واقعی اقتصاد (رشته فعالیت‌های اقتصادی) و ابزارهای سیاستی در لایه‌های خرد و میانی که اهمیت ویژه‌ای در ایجاد اشتغال پایدار دارند، توجه جدی شده و برنامه‌ریزی صرفاً بر رشد کمی اقتصادی تمرکز نداشته و توسعه پایدار و مبانی آن همواره مد نظر برنامه‌ریزان بوده است.
با در نظر گرفتن این نکات، الگوی نوین مشاغل خانگی بر رشته‌ها و مشاغل نوین در حوزه‌ی فناوری‌های نرم و صنایع خلاق، آی‌تی و آی‌سی‌تی تاکید داشته و رشته فعالیت‌هایی مورد توجه قرار گرفته‌اند که در کنار ایجاد ارزش افزوده به ایجاد اشتغال پایدار، عدالت اجتماعی و توجه به اقشار آسیب‌پذیر، کاهش فقر و توسعه اجتماعی کمک خواهند کرد.
با توجه به تاکید توسعه صنعتی عمودی در اسناد بالادستی که مبتنی بر اتصال به زنجیره ارزش ملی، منطقه‌ای و جهانی محصول است و همچنین اهمیت و تاثیری که مفهوم زنجیره ارزش و توسعه و تکمیل آن در توسعه صنعتی کشور و به تبع آن اشتغال دارد، جهاددانشگاهی در طرح ملی الگوی نوین توسعه مشاغل خانگی توجه ویژه‌ای به این مفهوم داشته و در صدد تدوین، توسعه و تکمیل زنجیره ارزش برخی از محصولات استراتژیک کشور و حمایت از تمامی حلقه‌های این زنجیره به کمک بخش خصوصی و تعاونی می‌باشد.
علاوه برآن در این الگو علاوه بر پیش‌بینی مشوق مالی و ارائه تسهیلات (البته با سازوکاری بسیار متفاوت از قبل)، برنامه‌ریزی دقیقی برای شناسایی مزیت‌های منطقه‌ای، آموزش، مشاوره و توانمندسازی فنی و مدیریتی و در نهایت شناسایی شرایط بازار به صورت بسیار پویا انجام گرفته است و در طول اجرای طرح هم دنبال می‌شود. برنامه‌ریزان و اجراکنندگان الگوی نوین نیز در پیاده‌سازی آن از جزئی‌نگری پرهیز کرده و همواره تلاش کرده‌اند با نگاهی کل‌نگر و سیستمی به دنبال فهم واقع بینانه‌ای از شرایط موجود و ارائه راهکار و طرحی عملیاتی به منظور ایجاد اشتغال پایدار باشند .
